Lachen

Anno jaren 80: nog geen sprake van bloggen, mailen, e-cards,….

maar nog the real stuff: poëzietijden: vriendjes en vriendinnetjes maakten tekeningen, schreven gedichtjes, plakten kaartjes,… in klein boekjes met crèmekleurige bladeren. Kinderen koesterden deze boekjes (ik koester ze nog altijd) en lieten ze vol trots aan de andere kinderen zien. Zelfs de juffrouw en meester mochten er iets in tekenen.

Aangezien vriendinnetje V. niet mooi schreef en nog lelijker tekende (of volgens mij gewoon te lui was om al dat werk te doen), mocht mama deze taak klaren.

En wat had mama V. er bij mij bijgeschreven?

“Lachen is gezond, van lachen word je rond”

Als kind wist ik niet wat ik ervan moest denken. Moest ik dan minder lachen en zou ik dan minder rond worden?

Nu, zoveel jaren later, is lachen nog altijd één van mijn favoriete bezigheden.

Gisteren was het bijna de hele avond tot tranens toe.

En dat dankzij Mr. Williams

Ik , mijn vrienden -en ik veronderstel ook de rest van de zaal- zijn hem oprecht dankbaar.

Het was weer een jaar geleden -sinds het vorige optreden- dat ik zoveel gelach rondom mij heb gehoord.

De stress viel zo van iedereens schouders.

Ik zeg het u, lachen is gezond.  En dat ge er misschien rond van wordt, nemen we er maar bij.

Het kon me gisteravond gene bal schelen.

skydiven

Deze nacht stond ik op het punt om te skydiven.

Het was precies levensecht. Ik voelde weer de opwinding van toen ik het echt heb gedaan.

Alleen was ik deze keer bang. In de echte wereld was ik niet echt bang, maar eerder vreselijk nieuwsgierig. En toen mijn

vriendin voor mijn neus naar beneden tuimelde, dacht ik wel: “We zijn goed gek. Welke mens doet nu zoiets?”

Deze nacht heb ik niet gesprongen.

Gewoon omdat de wekker ging. En ik doodongelukkig opstond. Ook al had ik nog eens gesnoozed.

De bittere realiteit.

Haasten haasten om maar zo vroeg mogelijk op de ring te zijn. Om maar niet in de file te hoeven staan.

pfffffwwww

De laatste dagen van 2007

zal ik me altijd herinneren als druk, eigenlijk te druk.

Maar genoten heb ik for sure, ook al gebeurde alles precies in een roes en ging alles o zo snel voorbij.

De goede kant van de laatste dagen van het nieuwe jaar:

-Het gezellig samenzijn met familie

-Het tot tranen toe lachen zowel tijdens kerst met de family als tijdens oudjaar met de vrienden. Want lachen is gezond, maar van lachen word je helaas ook rond.

-Het lekkere eten, en de zeer lekkere wijnen en champagnes

-Het o zo grappige nieuwjaarsversje van mijn nichtje en het heel hard grijnzen wanneer ze op het laatste bijna schreeuwde: “Gelukkig NIEUWSJAAR” Het genieten om te zien hoe ze het telkens opnieuw wilde opvoeren en iedere keer meer intonatie en gebaren gebruikte. Ik zeg het u, het extraverte showgehalte heeft ze van de juiste familie geërfd.

-Het metekindje dat zo smakelijk at, en ook dit herkend werd als een bewijs van in het bezit zijn van de juiste genen

-De fijne kerst-en verjaardagscadeautjes waar ik oprecht blij mee ben

-En natuurlijk niet te vergeten:

De heerlijke momenten in een Zwitserse Stübbe met -de ene keer- een glühwein voor mijn neus, de ander keer een “heisse chocolate mit Sahne oftewel Chocolat mélange”. De grosse pinten hoef ik uiteraard niet te vermelden

-Het heerlijke vrijheidsgevoel terwijl ik van erg steile bergen naar beneden zoefde op mijn soepele latjes, niet bewust zijnde van de steilheid van deze bergen. Want anders durfde ik niet.

-Het zalige zachte geluid van het skiën door poedersneeuw, en dan, als je beneden bent, je verbazen over die ongelofelijke stilte, uitkijkend over een lege piste en omgeving, met enkel wij en het Remi-gevoel van “alleen op de wereld”

-Een goed voornemen, reeds begonnen op de laatste dag  van het oude jaar: “BOEOEOEOEOEH aan de sigaretten”

De mindere kant aan de eerste dagen van het nieuwe jaar:

-De toch wel erg geplunderde bankrekening

-En moe jong

-Al dat gekus

Maar toch, toch, toch, benieuwd dat ik ben naar wat me te wachten staat in 2008!

Als je er vandaag nog was

werd je vandaag 60 jaar

Dan zou er vanavond vast en zeker een knalfeest zijn.

Want feesten, dat deed je zo graag! Met al je familie en vrienden om je heen. Want dat had je zo graag.

Als je er vandaag nog was

hadden we je misschien wel gefopt, en was er een groot verrassingsfeest

met dezelfde familie en vrienden, met misschien een liedje en een toneeltje?

Natuurlijk met veel bier en wijn. En niet te vergeten: lekker eten.

Als je er vandaag nog was

dan had je de mooie ochtendzon gezien en de koude gevoeld

op de kortste dag van het jaar

(Spijtig genoeg ook de smog, maar soit)

Als je er vandaag nog was

Dan had ik je eens goed geknuffeld

en gezegd: “Wat zie ik je toch graag”

Maar nu denk ik het gewoon, en zeg het heel erg zachtig

Wedden dat je het hoort….

Snoepje

Je lijkt wel een snoepje

zo eentje als een roze, rode bol met een soort bloemsuiker errond

Je lijkt wel een snoepje

zo eentje die je uren kan laten ronddraaien in je mond

Je lijkt wel een snoepje

met je roze, bolle wangetjes en je vrolijke staartjes in je haar

Je lijkt wel een snoepje

dat met een mondje vol met wel 10 van die snoepjes

door het huis raast als een echt gevaar

En dan -ineens- stop je en roep je:

“NOEPJE NOEPJE”

Daarom lijk jij nu eenmaal op een snoepje

-Voor mijn snoeperig metekindje-

Belevenissen op een donderdagmorgen vóór 10u

-Wakker geworden door koekoek en vogelgesjirp. Mijn eerste gedachten heute morgen: “Tiens, ne koekoek? Het klimaat is helemaal op hol aan het slaan. Het wordt al lente!”

-Tot het besef gekomen dat het dus het wake-up ritueel is van mijn lief dankzij the “Wake up light” van Philips (eerder dankzij mijne portemonnee, maar soit)

-Rush rush rush , want té aangenaam geluid van de koekoek. Mijn kindertijd kwam zowaar terug want in het groene limburg was het dagelijkse koekoek-koek. Nostalgie nostalgie. Wat zou ik er maar al te graag geld voor willen geven omdat dagelijks te kunnen horen!

-Megafile door maar weer eens de koekoek. Wat een kwartier later kan doen. Door de koekoek een uur onderweg ipv 35 min.

-Een auto overkop tegengekomen. Hierdoor wel megafile, maar was lang geleden dat ik nog zo een begaaid wrak had gezien. En ik tot het besef kwam dat mijn accidentje werkelijk niks voor stelde.

-Plotse herinnering aan begrafenis van mijn vader. Waarschijnlijk wegens overlijden van moeder van beste vriend van lief. Denkend aan mijn vreselijk schuldgevoel toen ik op de schommel aan hotel Overeinde (waar de koffietafel was) met mijn nieuwe grijse broekrok (in die tijd volledig in!! En ik was nog maar een kind van 9) bleef hangen aan het stoeltje en er een megascheur aan overhield. Hoe ik dit niet durfde te zeggen tegen mijn mama, en heel beteuterd naar mijn meter ging. Mijn meter – de engel- die als mijn partner in crime de dag erna mijn broekrok kwam ophalen en de rok heel discreet ’s anderendaags gemaakt en al terug kwam brengen. Mijn moeder die me er een hele tijd later over aansprak en me het liefdevol heeft vergeven. Zonder boe of ba. Fjew.

-Ik die prompt vrolijk werd van het geroep van Peter en Sofie: “Janettééééén van Donna”.

-Mijn collega’s die veel te hard roepen aan de telefoon en me hierdoor uit mijn concentratie brengen

-Ik die al een snicker opgepeuzeld heb, wegens een hippo.

 -Het besef dat ik nog een waslijst van cadeautjes moet gaan kopen en dat het wel al ERG snel kerst is

-Het euforisch gevoel dat ik bijna aan eine glühwein zit te nippen in een gezellige taverne op de piste in Andermatt

-De creatie van een spaces live voor mijn klant Microsoft

En dat allemaal vóór 10u.

Wat zal de rest van de dag nog geven?

Hopelijk niet teveel gedoe

want ik ben nu al moe

Ik word maar niet wakker vandaag

Hoe zou dat toch komen?

Van dat slaaptekort en die enge, enge dromen?

Gisterennacht zag ik een mensenbol onder het dekbed, het was net levensecht

En hij bolde op, stond net niet recht

Met een mes wilde hij mij steken 

Gelukkig lag ik onder een donsdeken

Ik had net de tijd om heel hard te gillen

 Ineengekrompen begon ik te rillen

Mijn lief schoot wakker en riep: “dit is toch niet meer normaal”

“Jij hebt een echte kwaal”

Maar wat kan ik er aan doen?

Koffie koffie koffie zal me hopelijk vandaag wakker houden

Maar dat zal de man met het mes ’s nachts niet weerhouden

Joepidepoepi

-want ik heb afgelopen vrijdag een keisjieke, grote olifant in het pluche gekregen van Sinterklaas. Zwarte piet had een aantal kwade mails gestuurd naar m’n lief, omdat ie niet door de pijp van ons stoofje kon, wegens constant aan. En hij wou zijn poep niet verbranden. Daarom was ie zo laat. En toen heeft m’n lief maar gezegd dat ie Sinterklaas ergens zou ontmoeten om wat te onderhandelen want anders was het nada geweest. Het is de attentie die telt, natuurlijk.

-want ik zal vanaf nu iedere morgen wakker worden met vogelgesjirp of kikkergekwaak. Omdat m’n lief al zijn kerstcadeau  vroegtijdig heeft gekregen -ik weet het, ik weet het, dit is een slechte eigenschap, cadeautjes geven op voorhand, maar who cares? als we er al vroeger van kunnen genieten- . De WAKE UP  light van Philips laat u geleidelijk gewoon worden aan het licht. Ben eens benieuwd hoe lang we het gaan volhouden om hem telkens in te stellen.

-want we zijn zaterdag heerlijk impulsief geweest, en terwijl ik me niet zo goed voelde, hebben we -patat- een shortski net na kerst geboekt vanuit de zetel, met de laptop en de gsm op de schoot. We hebben staan springen in de living, begod. Maar ik heb het niet zo lang kunnen volhouden wegens misselijkheid.

-want de boel was werkelijk gefixt op 10 minuten tijd. Gesurf naar één website en 2 telefoontjes.En -hopla- we hadden een hotelleke gevonden, niet te duur, op een supertof plaatsje dat we vorig jaar ontdekt hadden, en waar de mensen heel vriendelijk zijn

-want er ligt nu al 1,5 m sneeuw.

-want dan hoef ik geen onbetaald te nemen, en kan ik lekker wat meer pakken tijdens de zomer

-maar vooral joepidepoepi omdat ik onverwachts toch nog dit jaar nog eens op de latten mag staan! 

HOERA HOERA

Ik…

-die dacht dat ik me gisteren zo slecht voelde, omdat ik dinsdag een aantal glaasjes rode wijn had gedronken

-die dacht dat het gevoel van de afgelopen dagen gewoon kwam omdat ik doodmoe was

-die dacht dat mijn lief zondag komedie speelde

-die zich vandaag voelt alsof ie gisteren 35 duvels, 3 liters wodka en 6 cola tics achterover heeft geslagen

-die het gister nochtans bij pure frisdrank heeft gehouden

Ja, die ik,  die denkt op dit huidigste moment dat Mister flew or Mrs Buik flew op bezoek is

Dat ze maar niet riskeren om lang te blijven

Potverdorie nog aan toe

Foei foei foei

Foei Belgische onderhandelaars omdat het nog altijd een groot fiasco is 

Foei mijn lief die gisteren heel de dag er ellendig bij liep en die zijn tijd ofwel in de badkamer ofwel op de zetel al slapend door heeft gebracht. Hij die beweerde dat ie echt wel ziek was (hij is anders NOOIT ziek, volgens zichzelf), ik die wel beter wist en dat de schuldige de kerstmarkt van zaterdagavond (en nacht) was en vooral die gekke drankjes van de Roemeense stand. Zijne kameraad was al tipsy na eentje. Ik wil echt niet weten hoeveel hij er op had.

Foei de dames die zaterdagavond tijdens de 20 jaar Clouseaushow heel hard zaten mee te kelen op al de bekende nummers en toen Koen voorbij kwam zweven helemaal gek begonnen te doen om toch zijn aandacht te trekken.

Foei Koen die dit achteloos naast zich neer legde en vrolijk “daar gaaaaat ze” verder zong

Foei mezelf die tevens tot de dames behoorde die heel hard zaten mee te zingen maar dat gek doen voor Koen’s aandacht echt wel erover vond, en bedacht dat dit echt wel te puberaal is.

Foei mezelf die vroeger tijdens haar puberjaren stoer bij het groepje hoorde die absoluut niets maar dan ook niets van Vlaamse pop moest hebben. Maar nu toch ALLE liedjes van het concert (buiten misschien eentje) kon meelippen.

Foei mezelf die natuurlijk zoals altijd de bal bij het meelippen of mee brullen af en toe totaal mis sloeg en daardoor aan de tijden moest denken toen ik een alternatieve puber was en het hele “Alive” van Pearl Jam letter voor letter van buiten leerde, net als “Ice Ice baby” (dit was voor mijn alternatieve periode).

Foei degenen die niet weten over welk liedje ik het heb als ik “Ice ice baby” zeg. Misschien nu wel “Alright stop and listen, Ice is back with a brand new invention….” (en jawel, met het casetterecorderke het nummertje de hele tijd terugdraaien en de woorden opschrijven)

Foei mezelf die op dit huidigste moment beseft dat oud worden er nu eenmaal bij hoort, want de rest van het liedje niet meer spontaan naar boven komt

Foei foei foei

Weer een hele week om het goed proberen te maken, menschen