Sigarettenleed

Wie vandaag de dag nog vindt dat roken niet slecht is voor de gezondheid, wordt langs alle kanten aangevallen.

Ook ik ben gestopt.

Nu al meer dan een jaar. Maar af en toe permitteer ik me nog een sigaretje, gewoon voor de gezelligheid. Of als de alcohol rijkelijk vloeit. Of omdat ik er gewoon nood aan heb. Dit gebeurt niet op regelmatige basis hoor. Gelukkig maar.

Maar ik ben nu eenmaal zo één van die ex-rokers (of bijna niet-rokers) die zich dat kan veroorloven.

Er zijn volgens mij verschillende categorieën van ex-rokers.

-Categroei 1: degenen zoals ik

-Categorie 2: degenen die na een periode toch weer hervallen

-Categorie 3: de volhouders maar degenen die naar hulpmiddelen grijpen (nicorette kauwgum, nicorette tabletjes, sigaren, joints, meer alcohol, meer eten)

-Categorie 3: de echte ex-rokers: 180° gekeerd. Opeens radicaal tegen.

 De andere persoon die bij mijn thuis rondloopt is sinds een paar weken ermee gestopt.  Ik ben er nog niet uit tot welke categorie hij behoort.

Maar kribbelig dat ie is, en slecht gehumeurd.

Soms wil ik naar de winkel lopen om hem een pakje te gaan halen en hem er eentje te geven.

Maar OF COURSE doe ik zoiets niet. Want wat ben ik blij dat ie een grote poging doet om er eindelijk vanaf te geraken.

Ook al is het een grote strijd met zichzelf. En -de ene dag al meer dan de andere- met mij.

Sigarettenleed. Ik zeg het u.

Fruit your day

Terwijl ik mijn -bijna- dagelijks potteke fruitsla van bij ons uit de mess aan het oplepelen ben (zeer lekker trouwens!), dacht ik terug aan mijn ochtendgesprek op de trein. 

Ik wil hierbij wel even vermelden dat deze gesprekken nooit van hoogstaand niveau zijn. Waarschijnlijk komt dit omdat het ochtend is en we er allemaal met een slaapkop bijzitten. Ofwel geen zin hebben om na te denken. Ofwel gewoon graag onzin uitkramen.

Meneerke X  (persoon die ook regelmatig deelneemt aan dezelfde saaie vergaderingen als ik) haalde een flesken benecol mét aardbeiensmaak tevoorschijn en dronk het op. Mevrouwke Y, bij wie ik ook regelmatig op de trein zit, trok een vies gezicht. “Bah, dat lust ik nu eens echt niet. Maar het schijnt wel gezond te zijn.”

“Maar dan hebt ge Knorr Vie nog niet geprobeerd. Dat is pas niet te drinken. Zeker die aardbei met wortel niet. Maar dat schijnt ook wel gezond te zijn”, antwoordde Meneerke X.

Mevrouwke Y: “Ik lust sowieso geen fruit. Groenten dat wel, maar fruit nee, merci. Maar toch heb ik dit weekend een effortke gedaan. Ik stond de zondagmorgen bij de bakker en ik zag die heerlijke pateekes en ik kon er echt niet aan weerstaan. Maar ik dacht bij mezelf: “Dan kan ik er best eentje met aardbeien nemen”. En het heeft me ferm gesmaakt, sèh, én ik had fruit gegeten!! Ook al waren het maar 5 stukskes aardbeien. ”

 Sommige mensen denken toch snel dat ze gezond bezig zijn…

No luck

vroeger zeiden ze dat ik altijd veel geluk had want bij het kienen of bij andere wedstrijden won ik wel altijd iets. Maar daarnaast had ik dan wel weer geen geluk in de liefde…

Ik heb de laatste tijd nochtans echt geen geluk

Zeker in mijn jobsearch.

Maar je leert er ook van.

Onder andere: “hoe moet ik met teleurstellingen omgaan?” en “het was te schoon om waar te zijn”.

Aan de andere kant leer ik ook wel uit sollicitaties… Hoe kan ik me beter presenteren, wil ik de job echt wel, hoe werken andere bedrijven?

Maar toch, het bericht vandaag had ik liever niet gehoord. “We zoeken eerder een Senoir. U valt tussen Junior en Senior in. Momenteel is er geen budget voor een Junior of in betweens. Maar in de toekomst hebben we wel nog juniors nodig hoor. Dan zullen we zeker wel aan u denken. Want u hebt wel potentieel.

Daar ben ik nu vet mee, met dat potentieel.

On Offke

Ik ben ne dromer… En ik ben zo iemand die zich er nog veel van herinnert. Ik maak hele avonturen mee in mijn dromen, en soms is het erg om wakker te worden, maar soms ben ik ook doodblij dat het morgen is.

Deze nacht werd ik maar weer eens aangevallen door een spin en moest mijn bedgenoot het hele bed inspecteren op ongedierte.

Tijdens mijn afgelopen skivakantie met de hele familie (inclusief kindjes van mijn zus) droomde ik over On Offke.

On offke was de naam van een kindje. Ik kwam haar op de crèche van het hotel waar we verbleven, tegen. Ik vroeg: “Hoe heet jij?” “On offke” antwoordde zij. Ik:”Un oeufke?”, terwijl ik me bedacht dat die ouders wel een serieus steekske los moesten hebben als ze hun kind eike noemden…  “Nee, on offke. Mijn ouders kunnen mij aan- en uitzetten. Dus als ik teveel praat of mijn zin niet krijg, zetten ze mij op off. ”

“Wat gemakkelijk”, dacht ik bij mezelf.

Kwam het omdat de kinders van mijn zus verdomde sjarels zijn en omdat er ontzettend veel kinders rondliepen in het hotel? En dat ik niet veel lawaai kan verdragen?

’s Morgens aan de ontbijttafel hebben we er aardig omgelachen…

Van rare hersenkronkels gesproken….

Jeansday

Believe it or not

Bij ons op het werk willen ze hip doen

Vandaag is het jeansday

Blijkbaar denkt men hier dat een werknemer enkel een jeans aan doet om archieven op te ruimen

Want dat betekent Jeansday: alle oude documenten die “statisch” zijn (m.a.w. dood archief) worden in de vuilbak gekegeld en oude mails en documenten op je PC moeten op een CD gebrand worden zodat er weer meer plaats is op de server.

Ik heb er nochtans geen zin in. Want ik heb een baaldag.

Jeansdag of niet.

“zei zij die toch maar een jeans aan heeft”

Macho’s en solliciteren

Ik heb toch al wat sollicitaties meegemaakt, vooral ook omdat ik er zelf heb moeten afnemen

Maar gisteren werd ik zelf voor de leeuwen gegooid en  kreeg ik wel een zeer vreemde vraag:

“Wat doet u als er in uw team een macho zit? Hoe gaat u daarmee om?”

Ik antwoordde vrij droog dat het me niet uitmaakte of iemand nu macho of niet is. Het zijn de kwaliteiten die relevant zijn voor de job die tellen.

Na het formele gesprek vroeg hij of ik nog vragen had. Ik wilde toch wel graag weten wat ie met die vraag bedoelde. Liepen er dan zoveel macho’s in het bedrijf rond?

Dus ik: “Werken er hier veel vrouwen of is het overgrote deel mannen? Ik vraag u dit vanwege uw vraag ivm macho’s.”

Hij:”Er werken hier wel wat vrouwen. Maar maak je geen zorgen, hier in België werken geen macho’s hoor! ”

Ik: “Maar ziet u het eerder als een nadeel om als vrouw binnen uw bedrijf te werken?”

Hij:”Nee nee, maar we werken wel eens samen met andere landen. En in andere landen heb je wel een hoop macho’s. En sommige culturen hebben oogkleppen op. Neem nu bijvoorbeeld de Marokkanen…..En u bent blond, ziet u”

En nee, ik zag het niet…..

Ik begreep wel wat hij wilde zeggen. Hij had evengoed Italianen of Arabieren kunnen zeggen, maar ze werken meer samen met Marokko….

Dus flapte ik er BIJNA  een erg cynisch grapske uit: “Zou het helpen als ik mijn haren zwart zou verven en een burka zou dragen?”

Eerlijk gezegd, denk ik dat ie er wel mee zou hebben kunnen lachen

Soit, ik mag toch een tweede keer op gesprek!

En even, out of the record,  volgens ne kameraad die er werkt, is vrouw én blond zijn een absoluut pluspunt!

Fjuuw

Long weekends

zijn heerlijk

En als het zonnetje dan ook nog schijnt én een heerlijk windje dat af en toe opstoot…

Lang geleden dat ik nog zo genoten heb van Lora, de zon op ons terras…. Je hoeft niet altijd het geluk buitenshuis te gaan zoeken!

En vandaag loop ik met een gezonde blos op mijn wangen!

HA!