Als kind verslond ik strips: Rode ridders, Winnetous, Tina’s, Suske en wiskes en -of course- Jommekes.
Ons mama las ons soms ook voor uit strips.
Dat leidde tot heel wat verwarring, want als ons moeder uit Jommeke voorlas, noemde Filibèrke Flibberke en Choco was steevast Coco. En als je dan op school over Jommeke en zijn avonturen bezig was, leverde dit natuurlijk grond tot grote kinderdiscussies. Maar bon, dat is een ander verhaal.
Dit weekend verbleven we in een super kindvriendelijk hotel aan zee -want de kids van mijn zus waren er ook bij- that means: konijntjes, geitjes en zelfs kangeroes in de tuin, trampolines en ook -hoe kan het ook anders- een speeltuintje….
Maar er was ook binnen een speelhoek waar er een tv stond en een kast vol videocassettes en strips en boeken. Het was een vrij vettig speelhoekje, maar bon, dat is ook een ander verhaal.
De eerste avond belandden we -lees mama, zus, lief en ik- noodgedwongen in dit speelhoekje wegens buiten te koud en nergens anders plaats en onwetend over de toffe wijnbar die we de avond erna pas ontdekten.
En wat vond ik tussen de stapel strips? JAWEL, mijn lievelingsjommekesboek, mn Luilekkerland…
Honderden keren, nee, pardon, Duizenden keren heb ik deze strip gelezen.
Zo een oude strip doorbladeren en je dan plots alles terug herinneren en het gevoel ook dat je altijd kreeg als je die tekeningen zag van de aapjes en Jommeke en Flibberke en Annemieke en Rozemieke en -the one and only- Gobelijn die heerlijk in de hangmatjes hingen met ne smakelijke cocktail in de hand…
Mijn zus en mama grijnsden. Kunt ge u een ander lievelingsstrip voor mij voorstellen?
Nee dus.
Zeker dat mijn lief zijn lievelingsstrip eentje is uit de reeks van de Rode Ridder. Want dat is natuurlijk een pak stoerder.
En u?
Welk is uw lievelingsstrip?
Linke 